13776 работ.
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Без автора
Автор:Без автора
Чин крещения по Ευχολογ. ркп. М. Синод. библ. XV в. № 280 с вариантами из ркпп. Ευχολογ. М. Румянц. Муз XIV—XV в. № 472 и М. Синод. библ. XV в. № 281.
17
II.
Ἀκολουθία βαπτίσματος (1).
(Поркп. ΜСинод. библ. XVв. № 280).
Εὐχὴ εἰς τὸ καταβφραγίδαι παιδίον, λαμβάνον ὄνομα τῇ ὀγδοη ἡμερᾳ τῆς αὐτοῦ γεννήσεως (2)…
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, σου δεόμεθα καὶ σε ἱκετεῦομεν δημειωθήτω τὸ φῶς τοῦ προσώπον σου (Εὐχολογ. Goar. pag. 321). (3).
(1) Совершенно такой же список чина крещения содержится, и ж рукописи собр. Севастьянова (Μ. P. Μ.) XIV — XV в, № 472. Варианты для настоящего чина крещения мы берем из этого севастьяновского списка и из списка в рукописи М. Синод. библиотеки XV в. № 281.
(2) Ркп. 478. Ὁφείλεις ποιῦται οὐτως· ἔξω τῆς ἐκκλησίας ἐμφυςῆσαι εἰς τὸ πρέτωπον αὐτοῦ σταυροειδῶς τρίτον, ὁμοίως κατάσφραγίσαι μετὰ τῆς χειρὸς τρίτον καὶ λέγει τὴν εὐχὴν ταύτην:
(3) Ibid. Φείλεις δὲ αέηειν εὶς τὰς ᾡραίας πύλας βασταξόμενον ὑπὸ γυναικὸς καὶ ἑμφυςῆσαι εἰς τὸ πρώσοπον αὐτοῦ σταυροειδῶς τρίτον καὶ σφραγίξει.
18
Ἀκολουθία (1) ἐτέρα (2) εἰς τὸ σαραντῆσαί ποιδίον. Ὁφείλει, (3) φέρειν αὐτὸ εἰς τὰς ὡραίας πύλας, βασ-
(1) Ркп. XV в. Μ. Синод. библ. № 281. Ἀκολουθία ὁπόταν πληρωθῶσιν αἰ ἡμέραι μ΄ ἀπὸ τῆς γεννήσεως τῆς γυναικὸς. Λαβοῦσα τὸ παιδίον ἡ μήτηρ ἐρχεται ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἵσταται ἔξω τῶν πυλῶν τοῦ ναοῦ. Καὶ ποιήσας ὁ ἱερεὺς εὐλογητὸν, λέγει. Τρισάγιον, τὸ Παναγία Τριάς, τὸ, Πάτερ ἡμῶν, τροπάριον οἶον βούλει. Ἔπειτα ἐπεύχεται τὴν εὐχὴν. Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν σου δεόμεθα καὶ σε παρακαλοῦμεν, αὐτὸς οὐν ὁ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησού Χριστοῦ (Εὐχολογ. Goar. pog. 324). Εὐχὴ ἑτέρα. Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν ὁ παραγενόμενος ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων... διὰ τὴν ἄφηξιν τῶν τεσσαράκοντα ἡμερῶν, καὶ καταξίωσον αὐτὴν ὀκατακρίτως εἰσελθεῖν πρὸς τοὺς τιμιους ἱερεῖς, καὶ γενέσθαι ἀξίαν τοῦ ναου τῆς δόξης σου, καὶ κοινωνῆσαι τῶν ἀχράντων μυστηρίων τοῦ Χρίστοῦ σου. Ὅτι ἡγίασται καὶ δεδόξασται τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομα σου τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Ὑιοῦ.. . (Εὐχολογ. Goar. pag. 325). Καὶ λαβὼν, ὁ ἱερεὺς εἰσέρχεται εἰς τοῦ ναὸν, καὶ προσκυνήσας τὰς ἁγίας εἰκόνας, ἀσπάξεται αὐτὰς καὶ ἀπολύει.
Ἀκολουθία εἰς τὸ ὀνομάσαι τὸ παιδίον τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ τῆς γεννήσεως αὐτοῦ. Ποιεῖ εὐλογητὸν ὁ ἱερεὺς καὶ λέγει τὸ. Τρισάγιον, τὸ Γφνφγία Νηιὰς, τὸ Γ΄φτερ ἡμῶν, τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἡμερας καὶ τοῦ ἁγίου τῆς μόνης. Εἶτα σφραγίξεὶ τὸ παιδἵον τρίτον καὶ ἀρχεται τὴν εὐχὴυι Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, σου δεόμεθα καὶ δε ἱκετεύομεν (Εὐχολογ. Goar, pag. 321). Καὶ σφραγίζων τὸ μέτωπον αὐτοῦ καὶ τὸ στῆθος, λέγει τὴν εὐχὴν ταύτην. Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἐν τεσσαράκοντα ἡμέραις, ὡς βρέφος προσαχθεὶς ἐν τῷ, νομικῷ ναῷ (Ibid. pag. 325). Καὶ λαβὼν τὸ παιδίον ὁ ἱερεὺς εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ εἰσάγει αὐτὸ ἐντος τοῦ ναοῦ, λεγω· Ὁ καθαρώατος ναὸς τοῦ σωτηρείον (σρᴕ). Καὶ εἰσελθὼν ἀχρει ἔμπροσθεν τῶν ἁγίων θυρῶν, ποιεῖ μετανοίαν καὶ ἐκκλησιάξει αὐτὸ, λέγων οὐτως. Ἐκκλησιάζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ... ἐκ τρίτου. Καὶ ἀπάγει αὐτὸ μέχρι τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ἐπιηθεὶς τὸ στόμα αὐτοῦ, ὡς ἐν σχήματι ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη τῆς ἁγίας τραπέξης, τελεῖ τὴν προτκύνησιν. Οὕτως ποιοῦμὲν εἰς παιδίον ἄῥῤεν. Eἰ δὲ θῆλυ ἐστὶν οὐ παρασάγει αὐτὸ ἔυδον τοῦ θυσιαστηρίου, ἀλλ’ ἔξωθεν τῶν ἁγίων θυρῶν τελεῖ τὴν προτκύνησιν, λέγων; Ὁ μητέρα παρθενικὴν ἁγιάσας. Νῦν ἀπολύεις. Εἶτα ποιεῖ ὁ ἀνάδοχος, μετανοίαν καὶ λαμβάνει τὸ παιδίον παρὰ τοῦ ἱερέως, ὁ δ' ἱερεὺς ἐπεύχεται τὴν εὐχὴν ταύτην. Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ διὰ τῶν τεσσαράκοντα ἡμερῶν τοῦ νόμου εἰς τὸ ἱερὸν εἰλθὼν (Εὐχολογ. ркп. Μ. Синод. библ. № 280), Καὶ ἀπολύει.
(2) Ркп. № 472. Εὐχὴ.
(3) Это примечание в ркп. № 472 помещено после молитвы.
19
ταζόμενον ὑπὸ γυναικὸς, καὶ ἐμφυσῆσαι εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ σταυροειδῶς τρίτον καὶ λέγει τὴν εὐχὴν.
Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἐν τεσσαράκοντα ἡμέραις τοῦ νόμον εἰς τὸ ἱερόν εἰλθὼν μετὰ, Μαρίας, τῆς ἁγίας μητρός σου, καὶ ἐν ταῖς ἀγκάλαις τοῦ δικαίου Συμεὼν εὐδοκήσας βασταχθῆναι, αὔξηδον (1) καὶ τὸ δὲ τὸ βρέφος τῇ δυνάμει τῇ ἀοράτω καὶ πνευμειτικῇ δεξιᾷ τυχεῖν τοῦ λουτροῦ τῆς ἀφθαρσίας, γένριτο τέκνον φωτὸς καὶ ἡμέρας, καὶ τυχὼν τῆς μερίδος τοῦ κλήρου τῶν ἐκλεκτῶν σου, δυγκοινωνὸς γένοιτο (2) τοῦ ἁγίου σώματος καὶ τοῦ τιμίου αἵματος τοῦ Χριστοῦ δου φιλαττόμενος σὺν ἡμῖν τῇ χάριτι τῆς ἁγίας, καὶ ὁμοουδίου καὶ ἀδιαιρετου, Τριάδος μετὰ (3) τῶν δικαίων ἐν τῇ βασιλείᾳ δου. Ὅτι δὸν τὸ κράτος καὶ σοῦ ἐστὶν ἡ βασιλεία....
Καὶ μετὰ τὴν εὐχὴν λαμβάνει ὁ ἱερεὺς ἄνω χεῖρας τὸ παιδίον, καὶ εἰ μὲν ἐστὶν ἄρρεν κυκλοῖ αὐτὸ γύροθεν τῆς ἁγίας τραπέζης, εἰ δ’ ἔστι θῆλυ ἔξω τῶν ἁγίων θυρῶν, σφραγίζων αὐτὸ σταυροειδῶς, λέγει. Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλον δου.. Ἕως τοῦ φῶς εἰς ἀποκαλυψιν... Εἶτα τίθησιν ὁ ἱερεὺς τὸ παιδίον ἐμπροσθεν τῶν ἁγίων θυρῶν, λέγων. Τὸ δὲ παιδίον ἠύξανε καὶ ἐκραταιοῦτο Πνεύματί... Καὶ εἰδέλθὼν ὁ ἁνάδο-
(1) Ркп. Μ. Синод. библ. № 281 τοῦ δοῦλον σου, τοῦ δὲ, ἵνα τύχη τοῦ λουτροῦ τῆς ἀφθαρσίας καὶ γένηται τέκνον φωτὸς καὶ ἡμέρας...
(2) Ibid. γένηται τοῦ τίμιου σώματος καὶ αἵματος.
(3) Ibid. Εἰς δόξαν σὴν καὶ τοῦ μονάρχου σου Πατρὸς καὶ τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ τοῦ Πνεύματος νῦν καὶ ἀεὶ...
20
χος αὐτοῦ καὶ ποιῆσας μετανοίας γ', λαμβάνει αὐτὸ καὶ ἐξέρχεται.
Ἀκολουθία (1) εἰς τὸ ποιῆσαι κατηχούμενον ἤτοι βαπτίσἁι.
Λύει (2) ὁ ἱερεὺς τὴν ζῶνην τοῦ μέλλοντας φωτισθῆναι, καὶ ἀποδύει καὶ ἀπολύει αὐτὸν, καὶ ἵσταται κατὰ ἀνατολὰς μονοχίτων λυσόζωνον, ἀσκέπαστον καὶ ἀνυπόδετον, ἔχοντα τὰς χεῖρας κάτω, καὶ ἐμφυσᾷεἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ γ', καὶ σφραγίζει αὐτοῦ τὸ πρόσωπον ἕως τοῦ στήθους, καὶ λέγει.
Τοῦ Κυρίον δεηθῶμεν.
Ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου, Κύριε, ὁ Θεὸς τῆς ἀλήθειας., (Молитвытеже, что и в №1 прилож.).
Καὶ στραφείς (3), ἐμφυσᾷ εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ τρίτον ἀπὸ τοῦ μετώπου ἕως τοῦ στήθους, λέγων.
Ἐξέλασον ἀπ’ αὐτοῦ πᾶν πνεῦμα πονηρὸν καὶ ἀκάθαρτον.... (Те же, что и в № 1 прилож.).
Καὶ (4) μετὰ τὸ. Ἀμὴν, ἀποστρέφει αὐτὸν ὁ ἱερεὺς, ἄνω τὰς χείρας ἔχοντα, καὶ λέγει τρίτον, ἀπο-
(1) Ркп. № 281 Μ. Синод. библ. Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου βαπτίыματος.
(2) Ibid. Это примечание изложено почти также, как и в рукописи №279. (См. Прилож. I).
(3) Ibid. Καὶ ἐμφυσᾷ εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ τρίτον καὶ σφηαγίξει αὐτῷ τὸ μέτωπον, τὸ στόμα, καὶ τὸ στῆθος καὶ λέγει. Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ἐξέλασον ἀπ’ αὐτοῦ...
(4) В ркп. № 281 чин оглашения изложен за немногими незначительными разностями, совершенно согласно с ркп. № 279 (См. Прилож. I). Видною разностью можно считать вопросы отрицания, которые изложены. как и в ркп. № 280, уже в слитном виде.
21
κρινομένου τὰ ὅμοια, ἢ τοῦ βαπτῖζομένου, ἢ τοῦ ἀναδεχομένου, ἐὰν ᾖ βάρβαρος ὁ βαπτιζόμενος, ἢ παιδίον.
Ὁ ἱερεὺς. Ἀποτάσσομαι τῷ σατανᾷ. Καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ. Καὶ πάσῃ τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ. Καὶ πᾶσι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ. Καὶ πάσῃ τῇ πομπῇ αὐτοῦ.
Καὶ μετὰ τοῦτο ἐρωτᾷ αὐτὸν τρίτον Ἀπετάξω τῷ σατανᾷ. Καὶ ἀποκρίνεται αὐτῷ. Ἀπεταξάμην. Εἶτα λεγει. Καὶ ἐμφύδηδον ἀντῷ.
Καὶ μετὰ τὸ ἐμφυςῆσαι, στρέφει αὐτὴν κατὰ ἀνατολὰς, κάτω τὰς χεῖρας ἔχοντα, καὶ λέγει· Καὶ συντάσσαμαι τῷ Χριστῷ. Καὶ λέγει τὸ, Πιστεύω εἰς ἕνα Θεὸν, ἕως τρίτον ὅλον. Καὶ πάλιν ἐρωτᾷ αὐτοῦ Συνετάξω τῷ Χριστῷ, Ὁ δὲ Συνεταξάμην. Ὁ ιἑρεύς. Καὶ προσκύνησον αὐτῴ· Καὶ πρρσκυνεῖ ἐκ, τρίτου. Καὶ ὁ ιἑρεὺς τὴν εὐχήν. Δέσποτα ὁ Θεὸς ἡμῶν προδκάλεσαι τοῦ δοῦλον σου, τόν δε, πρὸς τὸ ἅγίον σου βάπτισμα (Εὐχολογ. Goar. pag. 389).
Τότε (1) ἀπέρχεται ὁ ἱερεὺς εἰς τὴν κολυμβήθραν (2), λίγων τὰς αἰτήδεις. Ἐν εἰρήνη τοῦ Κυρίου.. Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης... Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης... Ὑπὲρ τοῦ ἁγίον οἴκου... Ὑπὲρ τοῦ καταφοιτῆσαι τοῖς ὕδασι, τούτοις.... Ὑπὲρ τον, τέκνον φωτὸς ἀναδειχθῆναι.. Ὑπὲρ τοῦ σκεῦος γενέσθαι αὐτὴν πρὸς ὑποδοχὴν... Ὑπὲρ τοῦ ρυσθῆναι ἡμᾶς... Ἀντιλαβοῦ, δῶσον... Τῆς παναγίας... (Ibid. pag. 361).
(1) Ркп. №281 Εἶθ’ οὕτως θυμιᾷ σταυροειδῶς τὴν κολυμβήθραν καὶ ἄρχεται τῶν διακονικῶν. Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου... Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν.. Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης... Ὑπὲρ τοῦ ἀρχιεπισκὸπου.., Ὑπὲρ τοῦ ἁγίασθῆναι τὸ ὕδωρ τοῦτο.. (Εὐχολογ. Goar. pag. 337).
(2) Ркп. № 472 καῖ θυμιᾷ. Ὁ δὲ διάκονος λέγει τὰς αἰτῆσεις.
22
Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχὴν μυστικῶς·
Ὁ εὔσπλαγχνος καὶ ἐλεήμων Θεὸς.... (Ibid., pag. 351—354).
Εἶτα λαβὼν (1) τὸ ἔλαιον, ἐκχέει αὐτὸ σταυροειδῶς εἰς τὸ ὕδωρ γ΄, ψἀλλων σὺν τοῖς παροῦσιν ἀλληλούια γ'. Eἶθ’ οὕτως λέγει· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ φωτίζων καὶ ἁγίάζων..
Εἶτα βαλὼν ὁ ἱερεὺς τοῦ δάκτυλον αὐτοῦ εἰς τὸ ἔλαιον, χρίει σταυροειδῶς τοῦ βαπτίζομένον ἐν τῷ μετώπῳ (2) καὶ τοὺς (τοῖς) νεφροὺς (οῖς) (3). Εἶτα χρίεται ὑπὸ τοῦ διάκονου ὅλω τῷ σώματι, τὸ δὲ παιδίον κάτω κείμενον, λαβὼν αὐτὸ ὁ ἱερεὺς, καταδύει εἰς τὴν κολυμβήθραν ὅρθιον, λέγων· Βαπτίζεταν ὁ δοῦλος τοῦ Θεού, ὁ δεῖνα, εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς, ἀμὴν, καὶ τοῦ Ὑιοῦ, ἀμὴν, καὶ τοῦ ἁγίον Πνεύματος, ἀμὴν. Καὶ ἐνθὺς, οἱ παρεστώτες (1) ψάλλουσι Μακάριοι
(1) Ркп. № 472 ἐν τῷ στήθει.
(2) Ibid. λέγων Χρίετάι ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, ὁ δὲ, ἔλαιον ἀγαλλιάσεως εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Ὑιόν καὶ τοῦ. Ἁγιον Πνεύματος.
(3) Ibid οἱ ψάλται.
(4) Ркп. № 281 Καὶ λαβῶν τρυβλίον τοῦ ἐλαίου ἐκχέει ἑξ αὐτοῦ εἰς τὸ ὕδωρ σταυροειδῶς, τρίτον ψάλλων σὺν τοῖς παρεστῶσι τὸ, ἀλληλούια καὶ ἐκφωνεῖ. Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς.. Καὶ προσφέρεται ὁ βαπτιξόμένος ἐνὶ τῶν διακόνων καὶ λαμβάνει ὁ ἱερεὺς ἐκ τοῦ ἐλαίου τῷ δακτύλῳ αὐτοῦ, χρίει σταυροτύπως τὸν βαπτιξόμενον ἐπὶ τοῦ μετώπου καὶ τοῦ στήθους καὶ τῶν μεταφρένων καὶ λέγει· Χρίεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ... Εἶτα χρίεται ὑπὸ τοῦ διακόνου, ἢ τοῦ ἱερέως ὅλῳ τῷ σωματι ἐκ τοῦ ἐλαίου. Εῖθ’ οὕτως βαπτίξει αὐτὸν ὁ ἱερεὺς, λέγων οὐτως Βαπτίζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Ὑίοῦ... ἐκ τρίτου. Ἐκάστῃ προρρήσει κατάγων αὐτὸν καὶ ἀνάγων ὄθιον ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ. Καὶ εὐθὺς ψάλλει Μακάριοι ὦν. Εἶτα λέγει· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Εὐλογητὸς εἰ Κύριε ὁ Θεὸς.., Εὐχὴ τοῦ μῦρου. Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Εὐδόκησον Κύριε ὁ Θεὸς ἡμών, ταύτην τὴν συμπληρωτικὴν τοῦ ἁγίου σου Πνεύματος οἰκονομίαν
23
ὧν ἁφέθῃσαν αἰ ἁνομίαι... Καὶ. αὖτις ὁ ἱερεὺς λέγει· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς, ὁ φωτίζων καὶ ἁγιάζων... Εἶτα λέγει τὴν εὐχὴν τοῦ μύρου.
Εὐλογητὸς εἶ Κύριε ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ ἡ πηγὴ τῶν ἀγαθῶν... (Εὐχολογ. Goar. pag. 355).
Καὶ χρίει αὐτὸν τῷ μύρῳ σταυροειδῶς ἐν τῷ μετώπῳ, ἐν τῷ στήθει, τὰς ῥίνας, τὰ ὦτα, τὴν κοιλίαν, τοὺς νεφροῦς, λέγων Σφραγὶς δωρεᾶς Πνεύματος ἁγίου, Ἀμήν. Καὶ εὐθὺς οἱ ‘ψάλται το, Ὅδοί εἰς Χριῦστὸν...
Εἷτα ὁ ἱερεὺς. Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς, ὁ φωτίζων καὶ ἁγιάζων... Καὶ μεταδίδωσιν αὐτῷ τῶν θείων μυστηρίων καὶ ἀπολυει. Καὶ ἀπέρχεται ἐν τῷ οἴκω τοῦ νεοφωτίστου, ψαλλόντων τῶν συνεπομένων, τό Ὅσοι εἰς Xριστὸν ἐβαπτίσθητε».
τελειώσας ἐπὶ τοῦ δοῦλον σοῦ, τύν δὲ, τοῦ κατηχηθέντα καὶ βαπτισθέντα ἐπὶ τῷ ὀνόματι σοῦ τῷ ἁγίω, καθάπερ διὰ τῆς τοῦ ἐλαίου χρίσεως προκαθαρίσας καὶ φωτίσας, καὶ τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας ἀπολλάξας οὕτως καὶ διὰ τῆς σφραγίδος τοῦ τιμίον, καὶ ἁγίου μῦρου βεβαιωθῆναι αὐτὸν καὶ στηριχθῆναι τῇ χάριτι τοῦ ἁγίου σου Πνεύματος διὰ τοῦ μονογενοῦς σοῦ Ύιοῦ σοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χρίστοῦ. Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος ὑπάρχεις καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν τῷ Πατρὶ καί.. Καὶ λαβὼν τὸ ἅγιον μῦρον χρίει αὐτὸν, ποιῶν σταυροῦ τύπον ἐπὶ τὲ τοῦ μετώπου, τοῦ στόματος, τῶν ὀφθαλμῶν τῶν μυκτήρων, καὶ τῶν ὠτῶν, καὶ τοῦ στήθους, καὶ τῶν χειρῶν, καὶ τῶν ποδῶν, λέγων οὔτως Σφραγὶς δωρεᾶς Πνεύματος ἁγίου. Καὶ φοραίνη (?) αὐτὸν τὸ κουκούλιον καὶ λαβὼν θυμιατὸν κυκλοῖ τοῦ λουτῆρα τρὶς σὸν ἀναδόχῳ, κρατοῦντι καὶ τοῦ νεοφώτιστον, καὶ εὐθὺς ψάλλουσιν. Το, Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε Ψάλλεται δὲ τοῦτο πολλάκις. Εἶθ’ οὕτως λέγει* Δόξα σοὶ ὁ Θεὸς ἡ ἔλπις ἡμῶν. Εἴδε βούλει κουρεῦσαι τὸ παιδίον αὐτῇ τῇ ὥρα, ἐν ᾗ ἐβαπτίσθη, μετὰ τὸ εἰπεῖν, το, Σφραγὶς δωρεᾶς Πνεύματος ἁγίου... εὐθὺς κούρενσον τοῦτο, ἔπιτα λέγων τὴν εὐχὴν ταύτην...
24
Καὶ μετὰ ἑπτά ἡμέρας (1) πάλιν εἰσφέρουσιν αὐτὸν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ εἰς τὸ ἀπολοῦσαι. Καὶ λύει αὐτοῦ τὸ σάβανον (2), τὴν ζώνην, τὴν περικεφαλαίαν, καὶ λέγει· Εἰρήνη πᾶσι. Τὰς κεφαλὰς ὑμῶν.
Ὁ λύτρωσιν (3) ἀμαοτιῶν διὰ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος τῷ δούλῳ σου (Εὐχολογ. Goar. pag. 371).
Καὶ λαβὼν μέρος τῆς περικεφαλαίας, βάλλει εἰς τὸ ὕδωρ καὶ ἀποσπογγίζει τὴν κάραν σὺν τῷ μετώπῳ, τὸ στῆθος καὶ τοὺς νεφροὺς, λέγων· Ἐβαπτίσθης, ἐφωτῖσθης, ἡγιάδθης (4). Πορεύου ἐν εἰρήνη. Καὶ ἀπολνει αὐτὸν,
Εὐχὴ εἰς τὸ (5) κουρεῦσαι πριδίον (6).
Σὲ ἱκετεύομεν Κύριε ὁ Θεὸς, τῆς σωτηρίας ἡμῶν, ὁ ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς κολυμβήθρας τῆς σῆς ἀγαθότητας (Ibid. pag. 375).
(1) Ркп. № 281. Ἐν δὲ τῇ ὀγδό ἡμέρα εἰσέρχεται ὁ νεοφώτιστος ἐν τῆ ἁγία ἐκκλησίᾳ καὶ ἀπολοῦει αὐτὸν ὁ ἱερεὺς, λέγων τὴν εὐχὴν ταύτην τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὁ λύτρωσιν ἁμαρτιῶν διὰ τοῦ ἁγίου βαπτισματος τῷ δούλῳ σου χαρισάμενος (Εὐχολογ. Goar. pag. 371). Καὶ λαβὼν σπόγγον καινὸν ἐξ ὕδατος, ἀποσπογγίξει τὸν νεοφώτιστον, ποιῶν σταυροῦ τύπον ἐπὶ τοῦ μετώπου καὶ τοῦ στόματος, τοῦ στήθους, τών δύο ὥτων καὶ ὄπισθεν, λέγων. Ἐφωτίοθης, ἡγιάσθης καὶ ἐπελούσθης. Εἶθ οὕτως ἀποδύει αὐτὸν καὶ ἀ τονίπτει; λέγων. Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς, ὁ φωτίζων. Εἰρήνη πᾶσιν. Τὰς κεφαλὰςὑμῶν... Ὁ ἐνδυσάμενοι σε τοῦ Χριστὸν καὶ Θεὸν ἡμῶν (Ibid. 372).
(2) Ркп. № 472 нет.
(3) Εὐχὴ εἰς τὸ ἀπολοῦσαι νεοφώτιστον.
(4) Ἐκαθαρίσθης, δίκαιε ἄνθρωπε. Καὶ ἀπολύει αὐτὸν ἐν εἰρήγῃ.
(5) ἀποκουρεῦται
(6) Ркп. № 281. Εὐχὴ εἰξ τὸ κουρεῦσαι παιδίον τῇ ὀγδόῃ ἡμερᾳ μετὰ τὸ βάπτισμα. Δέσποτα Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τῇ εἰκόνι σου τιμήσας
25
Εἶθ’ οὕτως κείρει αὐτοῦ τὰς τρίχας σταυροειδῶς, λέγων· Κείρεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεὸν, ὁ δεῖνα, τὴν κόμην τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς.., ἀρχὴν ποιῶν ἀπὸ τῆς κορυφῆς τὸ μέτωπον δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ, καὶ δίδωσιν ἁυτὰ τῷ ἀναδόχω. Καὶ πάλιν λέγεὶ. Εἰρήνη πᾶσι. Τὰς κεφᾳλὰς ὑμῶν..
Δέσποτα Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τῇ εἰκόνι σου τιμήσας τὸν ἄνθρωπον (ibidem.).
τὸν ἄνθρωπον (Εὐχολογ. Goar. pag. 378). Καὶ λαβὼν τὸ ψαλίδιον, κείρει τὴν κόμην τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ σταυροειδῶς, λέγει· Κείρεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, ὁ δέ, τὴν κόμην τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς... Kαὶ λεγεν. Εἰρήνη πᾶσιν. Τὰς κεφαλὰς ὑμῶν· Σὲ ἱκετεύομεν, Κύριε ὁ Θεὸς τῆς ἀληθείας, ἐκ τρῦ πληρώματος τῆς, κολρμβήθρας (Εὐχολογ. Goar. pag. 375). Εἶτα ἐκτενεῖ καὶ μνημονεύει τοῦ ὰνάδοχον καὶ ἀπόλυσις.
© Гребневский храм Одинцовского благочиния Московской епархии Русской Православной Церкви. Копирование материалов сайта возможно только с нашего разрешения.